قوله تعالی: «وَ لَقَدْ آتَیْنا إِبْراهِیمَ رُشْدَهُ مِنْ قَبْلُ» و دادیم ابراهیم را راه شناسی او و بهی دانستن از پیش، «وَ کُنَّا بِهِ عالِمِینَ» (۵۱) و دانستیم ما که کی باید داد او را آن.
«إِذْ قالَ لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ» پدر خویش را گفت و قوم خویش را «ما هذِهِ التَّماثِیلُ» این چه تندیسهاست، «الَّتِی أَنْتُمْ لَها عاکِفُونَ» (۵۲) که شما آن را پرستگارانید؟
«قالُوا وَجَدْنا آباءَنا لَها عابِدِینَ» (۵۳) گفتند پدران خویش را پرستگاران آن یافتیم.
«قالَ لَقَدْ کُنْتُمْ أَنْتُمْ وَ آباؤُکُمْ» گفت تا بودید شما و پدران شما همه، «فِی ضَلالٍ مُبِینٍ» (۵۴) در گمراهی آشکارا بودید.
«قالُوا أَ جِئْتَنا بِالْحَقِّ أَمْ أَنْتَ مِنَ اللَّاعِبِینَ» (۵۵) گفتند این راستست که بما آوردی یا تو از بازیگرانی.
«قالَ بَلْ رَبُّکُمْ رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» گفت که خداوند شما خداوند آسمان و زمینست، «الَّذِی فَطَرَهُنَّ» او که بتان شما را او آفرید، «وَ أَنَا عَلی ذلِکُمْ مِنَ الشَّاهِدِینَ» (۵۶) و من بر آن شما را از گواهی دهانم.
«وَ تَاللَّهِ لَأَکِیدَنَّ أَصْنامَکُمْ» و بخدای که من سازی سازم برین بتان شما، «بَعْدَ أَنْ تُوَلُّوا مُدْبِرِینَ» (۵۷) پس هنگامی که شما شوید جایی پشت بر ایشان.
«فَجَعَلَهُمْ جُذاذاً» آن بتان ایشان را ریزه ریزه کرد، «إِلَّا کَبِیراً لَهُمْ» مگر آن بزرگتر بتی که ایشان را بود، «لَعَلَّهُمْ إِلَیْهِ یَرْجِعُونَ» (۵۸) مگر با ابراهیم گروند.
«قالُوا مَنْ فَعَلَ هذا بِآلِهَتِنا» گفتند این با خدایان ما که کرد، «إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِینَ» (۵۹) که او از ستمکارانست.
«قالُوا سَمِعْنا فَتًی یَذْکُرُهُمْ» گفتند میشنیدیم از جوانی که ایشان را بد میگفت، «یُقالُ لَهُ إِبْراهِیمُ (۶۰)» ابراهیم گویند او را.
«قالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلی أَعْیُنِ النَّاسِ» گفتند او را بر دیدار چشمهای مردمان آرید و باز نمائید، «لَعَلَّهُمْ یَشْهَدُونَ» (۶۱) تا گواهی دهند،.
«قالُوا أَ أَنْتَ فَعَلْتَ هذا بِآلِهَتِنا یا إِبْراهِیمُ» (۶۲) گفتند انی تو کردی بخداوندان ما ای ابراهیم؟
«قالَ بَلْ فَعَلَهُ کَبِیرُهُمْ هذا» گفت این بزرگ ایشان کرد آنک، «فَسْئَلُوهُمْ إِنْ کانُوا یَنْطِقُونَ» (۶۳) بپرسید از ایشان اگر سخن گویند.
«فَرَجَعُوا إِلی أَنْفُسِهِمْ» با یکدیگر گشتند. «فَقالُوا إِنَّکُمْ أَنْتُمُ الظَّالِمُونَ» (۶۴) و یکدیگر را گفتند شمائید که ستمکارید.
«ثُمَّ نُکِسُوا عَلی رُؤُسِهِمْ» پس برگرداند ایشان را و بر سر افکندند، «لَقَدْ عَلِمْتَ ما هؤُلاءِ یَنْطِقُونَ» (۶۵) ابراهیم را گفتند دانسته‌ای تو که بتان آن نیستند که سخن گویند.
«قالَ أَ فَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ» ابراهیم گفت می‌پرستید جز از اللَّه تعالی، «ما لا یَنْفَعُکُمْ شَیْئاً وَ لا یَضُرُّکُمْ» (۶۶) چیزی که سود ندارد و بکار نیاید شما را هیچ و گزندی نکند شما را.
«أُفٍّ لَکُمْ وَ لِما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ» اف شما را و آن را که می‌پرستید جز از اللَّه تعالی، «أَ فَلا تَعْقِلُونَ» (۶۷) که خواری و ناتوانی ایشان بدیدند ناسزایی ایشان در نمی‌یابند.
«قالُوا حَرِّقُوهُ» گفتند بآتش بسوزید ابراهیم را، «وَ انْصُرُوا آلِهَتَکُمْ» و خدایان خویش را بکار آیید و یاری دهید، «إِنْ کُنْتُمْ فاعِلِینَ» (۶۸) اگر هیچیز خواهید کرد.
«قُلْنا یا نارُ» گفتیم ای آتش، «کُونِی بَرْداً وَ سَلاماً عَلی إِبْراهِیمَ» (۶۹) سرد گرد و سلامت بر ابراهیم.
«وَ أَرادُوا بِهِ کَیْداً» و سازی خواستند ابراهیم را، «فَجَعَلْناهُمُ الْأَخْسَرِینَ» (۷۰) و ما ایشان را زیان کارتر و نومیدتر همه زیان کاران و نومیدان کردیم.
«وَ نَجَّیْناهُ وَ لُوطاً» رهانیدیم ابراهیم و لوط را، «إِلَی الْأَرْضِ الَّتِی بارَکْنا فِیها لِلْعالَمِینَ» (۷۱) و بردیم ایشان را بآن زمین که برکت کردیم در آن جهانیان را.
«وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ» و ابراهیم را اسحاق بخشیدیم، «وَ یَعْقُوبَ نافِلَةً» و یعقوب بافزونی، «وَ کُلًّا جَعَلْنا صالِحِینَ» (۷۲) و همه را نیکان کردیم.
«وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً» و ایشان را پیشوایان کردیم، «یَهْدُونَ بِأَمْرِنا» تا راه می‌نمودند خلق را بفرمان و پیغام ما، «وَ أَوْحَیْنا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْراتِ» و فرمان دادیم و پیغام بایشان نیکیها کردن، «وَ إِقامَ الصَّلاةِ» و نماز بپای داشتن «وَ إِیتاءَ الزَّکاةِ» و زکاة دادن، «وَ کانُوا لَنا عابِدِینَ» (۷۳) و ما را پرستگاران بودند.
«وَ لُوطاً آتَیْناهُ حُکْماً وَ عِلْماً» و دادیم لوط را راست دانی و باریک دانی و دانش، «وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْقَرْیَةِ» و برهانیدیم او را از آن شهر، «الَّتِی کانَتْ تَعْمَلُ الْخَبائِثَ» که مردمان آن بدها میکردند، «إِنَّهُمْ کانُوا قَوْمَ سَوْءٍ» که ایشان گروهی بد بودند، «فاسِقِینَ» (۷۴) از فرمان برداری بیرون.
«وَ أَدْخَلْناهُ فِی رَحْمَتِنا» و او را در آوردیم در بخشایش خویش، «إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ» (۷۵) «وَ نُوحاً إِذْ نادی مِنْ قَبْلُ» و یاد کن نوح را که آواز داد پیش از ابراهیم، «فَاسْتَجَبْنا لَهُ» پاسخ کردیم او را، «فَنَجَّیْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ» (۷۶) برهانیدیم او را و کسان او را از آن اندوه بزرگ.
«وَ نَصَرْناهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا» و یاری دادیم او را بر آن قوم که دروغ می‌شمردند سخنان ما را، «إِنَّهُمْ کانُوا قَوْمَ سَوْءٍ» ایشان قومی بد بودند، «فَأَغْرَقْناهُمْ أَجْمَعِینَ» (۷۷) بآب بکشتیم ایشان را همه.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به شرح زندگی و دعوت ابراهیم (ع) و مبارزات او با ریاکاری جامعه خود می‌پردازد. در آیات، ابراهیم به پدر و قوم خود می‌گوید که چرا بت‌ها را می‌پرستند، و آنها به او پاسخ می‌دهند که این کار را از پدران خود یاد گرفته‌اند. ابراهیم به آنها گوشزد می‌کند که هم او و هم پدرانشان در گمراهی هستند. سپس او با انجام کاری معجزه‌آسا، بت‌ها را می‌شکند و تنها بت بزرگتر را به جا می‌گذارد تا از خود سوال کنند که چه کسی این کار را کرده است.
وقتی قوم ابراهیم متوجه می‌شوند که او این کار را کرده، او را به سوی قاضی می‌برند و دوباره او با گفتن این که بزرگترین بت این کار را کرده، آنها را به چالش می‌کشد. قوم ابراهیم در نهایت تصمیم به سوزاندن او می‌گیرند، اما خداوند او را نجات می‌دهد و برکت‌هایی به او و نسلش می‌بخشد.
در پایان به داستان نجات لوط و نوح نیز اشاره می‌شود که هر دو در برابر قوم‌های بد و گمراه قرار دارند و خداوند آنها را از عذاب نجات داده است. این داستان‌ها نشان‌دهنده مقاومت پیامبران خدا در برابر ظلم و ناحقی و تصدیق حقایق دینی است.
هوش مصنوعی: خداوند به ابراهیم هدایت و راه درست را از قبل عطا کرده بود و بر او آگاهی داشت. همچنین، او می‌دانست که چه زمانی باید این هدایت را به او بدهد.
هوش مصنوعی: او به پدر و قوم خود گفت: «این تندیس‌ها چه هستند که شما به آنها چسبیده‌اید و می‌پرستید؟»
هوش مصنوعی: آنها گفتند: ما دیدیم که پدران‌مان به آن می‌پرستیدند.
هوش مصنوعی: او گفت: شما و پدرانتان همواره در گمراهی آشکاری بودید.
هوش مصنوعی: آنها گفتند: آیا تو برای ما حقیقت را آوردی یا اینکه از کسانی هستی که فقط بازی می‌کنند؟
هوش مصنوعی: خداوند شما، خالق آسمان‌ها و زمین است، کسی که بت‌های شما را آفرید و من بر این موضوع گواه هستم.
هوش مصنوعی: من به خدا قسم می‌خورم که حتماً به بت‌های شما آسیب می‌زنم، زمانی که شما از آنها روی برگردانید.
هوش مصنوعی: او آن بت‌های آنان را خرد خرد کرد، به جز آن بت بزرگتر که در میان آنها بود، تا شاید به سوی او برگردند.
هوش مصنوعی: آنها گفتند: «چه کسی این کار را با خدایان ما کرده است؟» و افزودند که «او از ستمکاران است.»
هوش مصنوعی: آنها گفتند: ما از جوانی شنیدیم که درباره آنها بد میگفت. او را ابراهیم می‌نامند.
هوش مصنوعی: آنها گفتند: او را در برابر چشمان مردم بیاورید تا همه او را ببینند و شاید بتوانند شهادت دهند.
هوش مصنوعی: آنها گفتند: «آیا تو این کار را با خدایان ما، ای ابراهیم، انجام دادی؟»
هوش مصنوعی: او گفت: «این کار را بزرگتر آنها انجام داده است.» سپس گفت: «از آنها بپرسید اگر می‌توانند صحبت کنند.»
هوش مصنوعی: آنها به یکدیگر بازگشتند و به هم گفتند که شما هستید که ستمکارید.
هوش مصنوعی: پس آنها را برگرداندند و بر سرشان افکندند. سپس گفتند: «تو می‌دانی که این‌ها نمی‌توانند سخن بگویند.»
هوش مصنوعی: ابراهیم گفت: آیا غیر از خداوند، چیزهایی را می‌پرستید که نه به شما سودی می‌رساند و نه ضرری برایتان دارد؟
هوش مصنوعی: «افرین بر شما و بر آنچه غیر از خدا می‌پرستید! آیا عقل ندارید؟» آنها به خواری و ناتوانی خود پی برده‌اند، اما به این حقیقت توجهی نمی‌کنند و مورد تحقیر قرار می‌گیرند.
هوش مصنوعی: آنها گفتند: «او را بسوزانید» و به خدایان خود یاری دهید و اگر تصمیم دارید که کاری انجام دهید، دست به کار شوید.
هوش مصنوعی: ما گفتیم ای آتش، سرد و آرامش‌بخش برای ابراهیم باش.
هوش مصنوعی: آنها خواستند بر ابراهیم نقشه بکشند، اما ما آنان را ناامیدترین و زیان‌بارترین افراد قرار دادیم.
هوش مصنوعی: ما ابراهیم و لوط را نجات دادیم و آنها را به سرزمینی بردیم که آن را برای جهانیان برکت داده بودیم.
هوش مصنوعی: ما به ابراهیم، اسحاق را دادیم و همچنین یعقوب را به عنوان افزوده‌ای به او بخشیدیم و همه آنها را نیکوکار قرار دادیم.
هوش مصنوعی: ما آنها را به عنوان پیشوایانی قرار دادیم که مردم را بر اساس فرمان ما هدایت میکردند. ما به آنها وحی کردیم که کارهای نیک انجام دهند، نماز را برپا کنند و زکات بپردازند. آنها همچنین بندگان ما بودند و ما را worship میکردند.
هوش مصنوعی: لوط را به علم و حکمت مجهز کردیم و او را از شهری که مردمش اعمال زشت انجام می‌دادند، رهانیدیم. آن مردم گروهی بدکار و گناهکار بودند.
هوش مصنوعی: ما او را در رحمت خود راه دادیم، زیرا او از نیکوکاران بود. و نوح را به یاد آور که پیش از ابراهیم ندا داد. ما به او پاسخ دادیم و او و خانواده‌اش را از آن سختی بزرگ نجات دادیم.
هوش مصنوعی: ما به او کمک کردیم تا بر آن قومی که آیات ما را دروغ می‌پنداشتند پیروز شود، زیرا آنها قومی بد بودند و در نهایت همه آنها را در آب غرق کردیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.