هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره دارد. شاعر از معشوق می‌خواهد که مردم را نصیحت نکند و دل خودش را به درد نیاورد. همچنین هشدار می‌دهد که معشوق نباید غرق در زلف زیبای خود و چشمان خمارش شود. شاعر به نوعی حسرت و longing (دلتنگی) خود را از این زیبایی‌های معشوق ابراز می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره دارد. شاعر از معشوق می‌خواهد که مردم را نصیحت نکند و دل خودش را به درد نیاورد. همچنین هشدار می‌دهد که معشوق نباید غرق در زلف زیبای خود و چشمان خمارش شود. شاعر به نوعی حسرت و longing (دلتنگی) خود را از این زیبایی‌های معشوق ابراز می‌کند.
هوش مصنوعی: ای کسی که منبر و جایگاه عبادت به وجود تو زینت یافته است، مردم به زیبایی‌های تو نگاه می‌کنند.
هوش مصنوعی: یا به مردم نصیحت و اندرز فراوانی بده، یا دل من را بی‌دلیل عذاب نده.
هوش مصنوعی: اگر تو در اندیشه‌ای که به تو یادآوری کنم موهای زیبا و چشمان مست او را فراموش نکن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر رُخَش زلف عاشق است چو من
لاجرم همچو منش نیست قرار
من و زلفین او نگونساریم
او چرا بر گل است و من بر خار؟
همچو چشمم توانگر است لبم
[...]
زان مرکّب که کالبد از نور
لیکن او را روان و جان ازنار
زان ستاره که مغربش دهنست
مشرق او را همیشه بر رخسار
بارگی خواست شاد بهر شکار
بر نشست و بشد بدیدن شار
ای دل نا شکیب مژده بیار
کامد آن شمسه بتان تتار
آمد آن سرو جلوه کرده به ناز
آمد آن گلبن خمیده ز بار
آمد آن بلبل چمیده به باغ
[...]
هست ایام عید و فصل بهار
جشن جمشید و گردش گلزار
ای نگار بدیع وقت صبوح
زود برخیز و راح روح بیار
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.