هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق درد و اندوه شاعر است. او از وضعیت سخت و رنجآور خود صحبت میکند و به تصویر دوزخ سردی اشاره میکند که احساس ناامیدی و غم را به او القا میکند. او همچنین از دوستانش یاد میکند که به نظر میرسد در مصیبت او مشارکت ندارند و به این ترتیب، احساس تنهایی و بیکسی بیشتری میکند. از جملههای شعر مشخص است که شاعر در جهانی پر از درد و غم به سر میبرد و دیگران از درد او بیخبرند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق درد و اندوه شاعر است. او از وضعیت سخت و رنجآور خود صحبت میکند و به تصویر دوزخ سردی اشاره میکند که احساس ناامیدی و غم را به او القا میکند. او همچنین از دوستانش یاد میکند که به نظر میرسد در مصیبت او مشارکت ندارند و به این ترتیب، احساس تنهایی و بیکسی بیشتری میکند. از جملههای شعر مشخص است که شاعر در جهانی پر از درد و غم به سر میبرد و دیگران از درد او بیخبرند.
هوش مصنوعی: از دژی بلند به درون دوزخ خنکایی به من میرساند و چهرهام به خاطر گریههای فراوان به زردی رفته است.
هوش مصنوعی: صد دوست عزیز دارم که هیچکدام با من جوانمردی نکردهاند. هیچکس هم به این درد و زخمهای من توجهی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.