مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۵ چشم تو چو فتنه جهان سوزانست مژگانت چو نوک تیر دلدوزانست زلفینت به رنگ روز بر روزانست عذر تو چو توبه بدآموزانست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به زیبایی توصیف میکند که چشمها و مژگان معشوق چقدر جذاب و سوزانند، زلفهای او رنگی زیبا و دلنشین دارند و در نهایت، عذر و گناه او قابل بخشش نیست. این اشعار حس عاشقانه و پیچیدگی عشق را به تصویر میکشند.
هوش مصنوعی: چشم تو مانند فتنۀ سوزانی است که آتش به جان میزند و مژگان تو همچون نوک تیری است که دلها را آزرده میکند.
هوش مصنوعی: موهای تو هر روز به رنگی تازه است، اما دلیل تو برای این تغییر مانند بهانهای است که بدآموزان برای توجیه رفتارشان ارائه میدهند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.