هوش مصنوعی: این بیت به ناامیدی و غمگوی شاعر اشاره دارد. او از تقدیر و اوضاع زندگی‌اش گله‌مند است و به این مسئله فکر می‌کند که آیا در نهایت به نتیجه‌ای مثبت خواهد رسید یا خیر. در اینجا، شاعر به احساس عذاب و رنجی که از دنیا می‌کشد، اشاره کرده و از آن به عنوان یک گلزار یاد می‌کند که در آن عذری برای درد و رنجش وجود دارد.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به ناامیدی و غمگوی شاعر اشاره دارد. او از تقدیر و اوضاع زندگی‌اش گله‌مند است و به این مسئله فکر می‌کند که آیا در نهایت به نتیجه‌ای مثبت خواهد رسید یا خیر. در اینجا، شاعر به احساس عذاب و رنجی که از دنیا می‌کشد، اشاره کرده و از آن به عنوان یک گلزار یاد می‌کند که در آن عذری برای درد و رنجش وجود دارد.
هوش مصنوعی: در نهایت، اجازه ندادم که سرنوشت به گونه‌ای پیش برود که مانند یک وامانده، نعمت و برکت من را از من بگیرد.
هوش مصنوعی: من در این دنیای زیبا و پر از گل مانده‌ام و به زودی عذری از من بابت درد و رنجی که به دیگران می‌زنم، خواهد خواست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بردی دلم، ای ماهرخ بازاری
زان در پی تو ناله کنم، یا زاری
جان نیز به خدمت تو خواهم دادن
تا بو که دل بردهٔ من باز آری
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.