مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱ گرچه فلک از پیش برانده ست مرا با بند گران فو نشانده ست مرا تا دو لبت از دور برانده ست مرا جز روی تو آرزو نمانده ست مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر بیان می‌کند که اگرچه سرنوشت او را از جایی رانده و با مشکلاتی در زندگی مواجه کرده، اما تمام آرزو و امیدش تنها به دیدن محبوبش وابسته است. زندگی‌اش تحت فشار و سختی است و تنها چیزی که برایش باقی مانده، نگاه وصال معشوق است.
هوش مصنوعی: اگرچه سرنوشت مرا با سختی و بندهایی سنگین به جلو رانده است، اما من همچنان در این مسیر قرار گرفته‌ام.
هوش مصنوعی: از زمانی که لبانت از من دور شده، هیچ آرزویی جز روی تو برایم باقی نمانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.