هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق خود می‌پردازد. او هنگام کشیدن کمان، نگاهی به معشوقش انداخته و متوجه می‌شود که او دارای چهره‌ای چون مه و موی سیاه مانند عقرب است. در واقع، اشاره به زیبایی و ظرافت اندام معشوق دارد که به شکل هنرمندانه‌ای توصیف شده است.
هوش مصنوعی: ماهی درخشان و زیبایی به نام "ماه" وجود دارد که شبیه به زلف سیاه و دراز یک زن است. این ماه از سمتی به سمتی دیگر حرکت می‌کند و همچون عقرب در قوس آسمان به نظر می‌رسد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق خود می‌پردازد. او هنگام کشیدن کمان، نگاهی به معشوقش انداخته و متوجه می‌شود که او دارای چهره‌ای چون مه و موی سیاه مانند عقرب است. در واقع، اشاره به زیبایی و ظرافت اندام معشوق دارد که به شکل هنرمندانه‌ای توصیف شده است.
هوش مصنوعی: وقتی که به کمان اشاره کردم، متوجه شدم که زیر سرش ماه و عقرب در حال حرکت هستند.
هوش مصنوعی: ماهی درخشان و زیبایی به نام "ماه" وجود دارد که شبیه به زلف سیاه و دراز یک زن است. این ماه از سمتی به سمتی دیگر حرکت می‌کند و همچون عقرب در قوس آسمان به نظر می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آنروی که اوج حسن شد جلوه گهش
نظاره نموده ام ز زلف سیهش
نسبت نتوان کرد بخورشید و مهش
زانرو که نظر فکنده ام ته بتهش
آن قد چو سرو بین و روی چو مهش
وان نرگس پر عشوه آهو نگهش
سر تا بقدم تمام جانست چه جان
جانی که هزار جان بود خاک رهش
افتادکجا سوی گدائی نگهش
کز دولت بندگی نیاورد شهش
چون سرمه به چشم مردمم ساخت عزیز
تا خوار شدم چو خاک برخاک رهش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.