روی تو ماه سما می گوییم
موی تو مشک ختا می گوییم
پیش آن قامت چون نیشکرت
سرو را ز هر گیا می گوییم
مرا ترا یک نظر از ما نرسد
گر چه انگشت نما می گوییم
دیده را خاک درت می دانیم
تا ندانی که ریا می گوییم
شکر آن است که اندر لب تست
سخن این است که ما می گوییم
قصه خود ز لبت می جوییم
غصه خویش ترا می گوییم
کعبتین است دو چشمت کو را
مهره بازی به دغا می گوییم
طاق محراب دو ابروت ز دور
ما ببینیم و دعا می گوییم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر در وصف زیبایی و جذابیت معشوق سروده شده است. شاعر با تشبیههای زیبا از چهره و موهای معشوق که آنها را به ماه و مشک تشبیه کرده، عشق و علاقهاش را به او ابراز میکند. او همچنین به قامت معشوق که مانند سرو است اشاره میکند و میگوید دیدن او باعث فراموشی دیگران میشود. شاعر اعتراف میکند که آرزو میکند یک نگاه از معشوق ببیند و به خاک درگاه او افتخار میکند. او در نهایت از لبهای معشوق و غم خود سخن میگوید و چشمان او را مرکز عبادت و دعا میداند.
هوش مصنوعی: صورت تو را به ماه تشبیه میکنیم و موهایت را به مشک ختا تشبیه میزنیم.
هوش مصنوعی: ما به قد بلندی که مانند سرو است، از هر گیاهی سخن میگوییم.
هوش مصنوعی: هرچند که ما به تو اشاره میکنیم، اما تو هیچگاه به من نگاهی نمیکنی.
هوش مصنوعی: چشم ما به اهمیت و ارزش توست و ما این را با جان و دل حس میکنیم، تا جایی که حتی بعضی وقتها مجبور میشویم در ذهن خود از ریا استفاده کنیم و این احساس را بیان کنیم.
هوش مصنوعی: شکر یعنی نعمت و قدردانی، و این نعمت در لبهای تو نهفته است. سخن در این است که ما چه میگوییم و چگونه از این نعمت بهره میبریم.
هوش مصنوعی: ما داستان خود را از زبان تو میشنویم و دردهای خود را به تو بیان میکنیم.
هوش مصنوعی: دو چشمت مانند دو کعبه هستند که ما با فریب و نیرنگ، آنها را مهرهی بازی میدانیم.
هوش مصنوعی: از دور، زیبایی دو ابروی تو را میبینیم و برایت دعا میکنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.