هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به انتقاد از افکار و تصورات نادرست می‌پردازد. او به پنبه‌ای اشاره می‌کند که باید از وهم و خیال شسته شود تا به لحاف کهنه و کوچک تبدیل نشود. شاعر به فکر می‌کند که بر پایه چنین افکار سست و بی‌محتوایی تکیه نکند، چون این پایه‌ای ناپایدار است.
هوش مصنوعی: باید از خیال و توهمی که در ذهن داریم، جدا شویم و به حقیقتی که در زندگی‌مان وجود دارد توجه کنیم، چون این وهم‌ها فقط ما را به سمت چیزهایی می‌کشند که در واقعیت وجود ندارد و نیازی به آنها نیست.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به انتقاد از افکار و تصورات نادرست می‌پردازد. او به پنبه‌ای اشاره می‌کند که باید از وهم و خیال شسته شود تا به لحاف کهنه و کوچک تبدیل نشود. شاعر به فکر می‌کند که بر پایه چنین افکار سست و بی‌محتوایی تکیه نکند، چون این پایه‌ای ناپایدار است.
هوش مصنوعی: باید از خیال و توهمی که در ذهن داریم، جدا شویم و به حقیقتی که در زندگی‌مان وجود دارد توجه کنیم، چون این وهم‌ها فقط ما را به سمت چیزهایی می‌کشند که در واقعیت وجود ندارد و نیازی به آنها نیست.
هوش مصنوعی: دیروز به او گفتم که حرف‌هایش بی‌پایه و سست است، مانند این است که بخواهد بر روی چوبی ناپایدار تکیه کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن یار که عهدِ دوستداری بشکست
میرفت و منش گرفته دامن در دست
می‌گفت دگر باره به خوابم بینی
پنداشت که بعد ازو مرا خوابی هست
ای دل ، ز شراب عشق گشتی سرمست
کز رنج خمار او به جان نتوان رست
گر از دل من چنین فرو داری دست
در روز ز دست تو به شب باید جست
چون دیده من دید ترا روز نخست
مسکین دل من هوای دیدار تو جست
اکنون که ترا هوای من نیست درست
یا ناز مکن یا دل من باز فرست
گر سیر شدی بتا ز من در خور هست
زیرا که ندارم ای صنم چیزی لست
رنج دل رنج دیده جز دیده نجست
دانی که شد این گناه بر دیده درست
در جمله جهان صورتی از دیده نرست
کش چندین موج خونش از دیده نشست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.