هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف زیبایی‌های معشوق خود می‌پردازد. او از مشک تاریکی که از زلف معشوق آویزان شده و همچنین از بیماری عشق در چشمان نرگس او سخن می‌گوید. همچنین به خال سیاه روی معشوق اشاره می‌کند و آن را به بچه زنگی‌ای که در باغ گل نشسته تشبیه می‌کند. به طور کلی، شعر به القای زیبایی و جذابیت معشوق و تاثیر آن بر دل شاعر می‌پردازد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف زیبایی‌های معشوق خود می‌پردازد. او از مشک تاریکی که از زلف معشوق آویزان شده و همچنین از بیماری عشق در چشمان نرگس او سخن می‌گوید. همچنین به خال سیاه روی معشوق اشاره می‌کند و آن را به بچه زنگی‌ای که در باغ گل نشسته تشبیه می‌کند. به طور کلی، شعر به القای زیبایی و جذابیت معشوق و تاثیر آن بر دل شاعر می‌پردازد.
هوش مصنوعی: ای مشک سیاه، مانند تار موهای تو در هر طرف، بیماری و درد ناشی از زیبایی چشمانت را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: بر روی صورت تو آن خال سیاه چه معنایی دارد؟ مانند زنگی کوچک که در میان گل‌ها نشسته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای ذات تو در صفات اعیان ساری
اوصاف تو در صفاتشان متواری
وصف تو چو ذات مطلقست اما نیست
در ضمن مظاهر از تقید عاری
من پندارم که هستم اندر کاریی
ای بر سر پنداشت چو من بسیاری
اکنون که نماند با توام بازاریی
در دیده پنداشت زدم مسماری
از شست ، شها ، چو ناوکی بگذاری
در تیره شب از دیده سبل برداری
بر کرۀ شبدیز چو ران بفشاری
کیمخت زمین بماه نو بنگاری
ما را صنما بدی همی پیش آری
وز ما تو چرا امید نیکی داری
رو رو جانا غلط همی پنداری
گندم نتوان درود چون جو کاری
عشق آتشی افروخت که از بسیاری
در دوزخم افکند همی پنداری
دل سوخته بودی به هزاران زاری
گر آب دو چشم من نکردی یاری
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.