|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از معشوق خود با توصیفاتی زیبا و جذاب یاد می‌کند. دانه‌ای با خال سیاه، که نماد زیبایی و جذابیت است، قلب شاعر را در دام خود گرفتار کرده است. او به شیرینی معشوق خود اشاره می‌کند و از غم و دردی که به خاطر دوری از او متحمل شده، صحبت می‌کند. در نهایت، شاعر از سرانجام دلش و اینکه این درد و غم به کجا خواهد انجامید، نگران است.
هوش مصنوعی: تو با زیبایی خال سیاهت دل مرا به دام انداخته‌ای، و طعم تلخ دهانت همانند پسته‌ای است که دل مرا به شدت می‌فشارد.
هوش مصنوعی: در روزهای غمگین تو، نام دلم گم شده و نمی‌دانم در نهایت، دلم به کجا خواهد رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دارد هوس وصل دلارام دلم
بی او نفسی ندارد آرام دلم
آخر چه دل و کدام دل بیچاره
یکقطره خونست ولی نام دلم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.