هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به یادآوری یک خاطره تلخ اشاره می‌کند که هر بار با اشک‌هایش، یاد بغداد و درد ناشی از آن زنده می‌شود. او همچنین به سنگدلی طبیعت اشاره می‌کند که حتی کوه‌ها هم از این درد جان‌سوز فرهاد می‌نالند. این ابیات احساس غم و اندوه باعث شده تا همگان از آن رنج ببرند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به یادآوری یک خاطره تلخ اشاره می‌کند که هر بار با اشک‌هایش، یاد بغداد و درد ناشی از آن زنده می‌شود. او همچنین به سنگدلی طبیعت اشاره می‌کند که حتی کوه‌ها هم از این درد جان‌سوز فرهاد می‌نالند. این ابیات احساس غم و اندوه باعث شده تا همگان از آن رنج ببرند.
هوش مصنوعی: هر بار که یاد تو باعث می‌شود چشمانم پر از اشک شود، انگار که دجله آب به بغداد می‌ریزد.
هوش مصنوعی: کوه هنوز از درد فرهاد ناله می‌کند، چون سنگدلی باعث شد او جان شیرینش را از دست بدهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای ماه سخنگوی من ای حور نژاد
از حسن بزرگ ، کودک خرد نزاد
در سحر بدلبری شدستی استاد
این ساحری از که داری ای دلبر یاد
گر درد کند پای تو ای حور نژاد
از درد بدان که هر گزت درد مباد
آن دردمنست بر منش رحم آید
از بهر شفاعتم بپای تو فتاد
گر شاه سه شش خواست سه یک زخم افتاد
زنهار مگو که کعبتین داد نداد
کان نقش که کرد رای شاهنشه یاد
در خدمت شاه روی بر خاک نهاد
ایزد همه ساله هست با مردم راد
بر مرد دری نیست تا ده نگشاد
ما را بدل خار بنی سروی داد
بر داشت چراغکی و شمعی بنهاد
در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد
شو در ده تن که داد کس چرخ نداد
چون بار بلایی که قضا بر تو نهاد
تن دار چو کوه باش و بی باک چو باد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.