خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » معمّیات » شمارهٔ ۶۰ فرشی که فکندم از پی آرامش پهلو چو بر آن نهی بدانی نامش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت از فرش و آرامش سخن می‌گوید. او می‌گوید که فرشی که برای راحتی و آرامش خود پهن کرده، به محض اینکه بر روی آن نشسته‌ای، نامش را می‌دانی و حس می‌کنی. این تصویر نمادی از آرامش و آسودگی در فضا است.
هوش مصنوعی: فرشی که من برای آرامش کنار می‌گذارم، وقتی بر آن بنشینی، نامش را خواهی دانست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بستم احرام آستانه شاه
بامید سخاوت عامش
ز آنکه مشهور بود در عالم
صیت انعام و ذکر اکرامش
خود نهادند پیش من کاری
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.