جان ما بر آتش و گیسوی جانان تافتست
سنبلش در پیچ و ما را رشته ی جان تافتست
آن دو افعی سیاه مهره بازش از چه روی
همچو ثعبان بر کف موسی عمران تافتست
جادوی مردم فریب او چو خوابم بسته است
زلف هندویش چرا نعلم بدانسان تافتست
گر نمی خواهد که ما را رشته ی جان بگسلد
آن طناب چنبری بهرچه چندان تافتست
مهر رخسار تو در جان من شوریده دل
همچو ماه چارده در کنج ویران تافتست
آن بنا گوش دلافروزست یا مه یا چراغ
کز شب زلف تو چون شمع شبستان تافتست
باده پیش آور که از عکس می و مهر رخت
در دلم گوئی که صد خورشید تابان تافتست
بنده تا دست طلب در دامن عشق تو زد
هرگزت روزی ز غفلت سر ز فرمان تافتست؟
همچو زلفت کار خواجو روز و شب آشفته بود
با تو گر یک روز روی از مهر و پیمان تافتست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جاذبه‌های عشق اشاره دارد. شاعر از عشق و دلبستگی به معشوق سخن می‌گوید و به احساسات عمیق و دردهای ناشی از آن پرداخته است. او تصویرهای زیبایی از معشوق و اثرات آن بر زندگی‌اش ارائه می‌دهد. با استفاده از تمثیل‌های مختلف، مانند آتش، تاریکی و نور، شاعر تلاش می‌کند تا هیجان و تنش‌های درونی خود را به تصویر کشد و نشان دهد که عشق چقدر می‌تواند پیچیده و جذاب باشد. همچنین، او از اعتیاد به زیبایی معشوق و تاثیر آن بر دل و جانش می‌گوید و در نهایت، به پیوند عمیق و ناپایدار میان عشق و غفلت اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: دل ما در آتش عشق می‌سوزد و موهای محبوب ما در باد رقصان است. گلش در پیچ و تاب است و ما در کلاف عشق گرفتار شده‌ایم.
هوش مصنوعی: چرا آن دو افعی سیاه که نشانه‌های خاصی دارند، مثل ماری بزرگ بر دستان موسی، درخشش و نورانی شدگی دارند؟
هوش مصنوعی: جادوی مردم فریب او مانند خواب مرا دربسته است. زلف‌های هندی‌اش به چه دلیل این‌گونه درخشان و تابان است؟
هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی که زندگی ما قطع شود، آن طناب چنبری که محکم بافته شده را برای چه به سختی می‌تنی؟
هوش مصنوعی: محبت و زیبایی چهره تو در دل سرگردان من مانند نور ماه کامل است که در گوشه‌ای تاریک می‌درخشد.
هوش مصنوعی: این گفته بیانگر زیبایی و روشنی خاصی است که از چهره تو emanates. او به مانند ماه یا چراغی در شب، نورانی و درخشان است و در میان تاریکی زلف تو، مانند شمعی در یک شبستان، می‌درخشد.
هوش مصنوعی: شراب را بیاور که وقتی به چهره‌ی تو نگاه می‌کنم، گویی صد خورشید روشن در دل من درخشش دارند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که من با خواسته‌ام به عشق تو نزدیک شدم، آیا تو هرگز به خاطر غفلت از راه فرمان محبت دور شدی؟
هوش مصنوعی: کار و بار من همواره مثل زلف تو در هم و آشفته است. اگر تو یک روز از محبت و پیمانی که داریم روی بگردانی، زندگی‌ام دچار آشفتگی بیشتری خواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.