هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات آرزو دارد افرادی را در اصفهان ببیند که وضعیتشان متفاوت است. او از کمال الدین مظفر که در خاک مدفون شده و جمال الدین ساوی که بر دار (دار زدن) قرار دارد، نام میبرد. همچنین به دو نفر دیگر اشاره میکند که یکی در چاهی افتاده و دیگری بر سر دار است. این ابیات نشاندهندهی تنهایی و درد افراد در شرایط مختلف اجتماعی و سیاسی است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات آرزو دارد افرادی را در اصفهان ببیند که وضعیتشان متفاوت است. او از کمال الدین مظفر که در خاک مدفون شده و جمال الدین ساوی که بر دار (دار زدن) قرار دارد، نام میبرد. همچنین به دو نفر دیگر اشاره میکند که یکی در چاهی افتاده و دیگری بر سر دار است. این ابیات نشاندهندهی تنهایی و درد افراد در شرایط مختلف اجتماعی و سیاسی است.
هوش مصنوعی: در زندگی آرزو دارم که چند نفر عزیز را در اصفهان ببینم و از آنها قدردانی کنم.
هوش مصنوعی: مظفر، که به کمال رسیده، در خاک جمال ساوی قرار دارد و زنده بر دار است.
هوش مصنوعی: یکی در ته چاهی افتاده و در عذاب است، اما دیگری بر سر آن چاه ایستاده و از وضعیت او بیخیال است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
من اینجا دیر ماندم خوار گشتم
عزیز از ماندن دایم شود خوار
چو آب اندر شَمَر بسیار ماند
زُهومت گیرد از آرام بسیار
منقش عالمی فردوس کردار
نه فرخار و همه پر نقش فرخار
هواش از طلعت ماهان پر از نور
زمینش از بوسۀ شاهان پر آثار
بتانی اندر و کز خط خوبان
[...]
مرا با عاشقی خوش بود هموار
کنون خوشتر، که در خور یافتم یار
کنون خوشتر، که ناگاهان برآورد
مه دو هفته من سر ز کهسار
کنون خوشتر، که با او بوده ام دی
[...]
نبینی بر درخت این جهان بار
مگر هشیار مرد، ای مرد هشیار
درخت این جهان را سوی دانا
خردمند است بار و بیخرد خار
نهان اندر بدان نیکان چنانند
[...]
خدای پاک و بی همتا و بی یار
هم از اندیشه دور و هم ز دیدار
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.