هوش مصنوعی: در این شعر شاعر به توصیف زیبایی‌های معشوق می‌پردازد و از او به عنوان نرگسی مخمور و گلگون یاد می‌کند. او همچنین به رنگ و حالت بادام و پسته اشاره می‌کند و از او به عنوان دارویی برای جان و نور خورشید دلش یاد می‌کند. در نهایت، شاعر از معشوق می‌پرسد که حالش چگونه است و چشمانش چه وضعیتی دارند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر شاعر به توصیف زیبایی‌های معشوق می‌پردازد و از او به عنوان نرگسی مخمور و گلگون یاد می‌کند. او همچنین به رنگ و حالت بادام و پسته اشاره می‌کند و از او به عنوان دارویی برای جان و نور خورشید دلش یاد می‌کند. در نهایت، شاعر از معشوق می‌پرسد که حالش چگونه است و چشمانش چه وضعیتی دارند.
هوش مصنوعی: چشم‌های زیبای تو چطور این‌قدر سرخ و فریبنده است؟ و چهره‌ات چه طور مثل یک پسته‌ی سرشار از آبگون و شادی می‌درخشد؟
هوش مصنوعی: ای داروی جان من و نور دل من، حال تو چگونه است و چشمی که درد تو را می‌بیند اکنون در چه حالی است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.