خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴۴ شب‌های سده زلف مغان‌فش داری در جام طرب بادهٔ دلکش داری تو خود همه ساله سدهٔ خوش داری تا زلف چلیپا و رخ آتش داری
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به زیبایی از شب‌های سده و زلف‌های مغان سخن می‌گوید. شاعر اشاره می‌کند که در این شب‌ها جامی مملو از باده خوش دارد و به یادآوری سال‌ها و جشن‌های سده می‌پردازد، در حالی که به زیبایی زلف و چهره آتشین معشوق نیز اشاره شده است.
هوش مصنوعی: در شب‌های دل‌انگیز و شگفت‌انگیز، از زلف‌های زیبا و بی‌نظیر یار، پر از شادی و نشاط هستی و در دل خود شرابی خوش‌طعم و دلربا داری.
هوش مصنوعی: تو هر سال جشن و شادی را برگزار می‌کنی تا اینکه زلف‌های پیچیده و چهره‌ی درخشان و جذابت را نشان دهی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.