هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق غم و بی‌آبی است. شاعر از درد دل و رنجی که در دلش به وجود آمده می‌گوید و آرزو دارد که روزی با ناله و گلوگیر خود، آتش را در آسمان شعله‌ور کند. این بیان، نشان‌دهنده احساس ناامیدی و longing برای تغییر و بهبود وضعیت موجود است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق غم و بی‌آبی است. شاعر از درد دل و رنجی که در دلش به وجود آمده می‌گوید و آرزو دارد که روزی با ناله و گلوگیر خود، آتش را در آسمان شعله‌ور کند. این بیان، نشان‌دهنده احساس ناامیدی و longing برای تغییر و بهبود وضعیت موجود است.
هوش مصنوعی: از آسمان دیگر نور و برکت نمی‌تابد، این کمبود آب باعث شده که دل‌ام پر از درد و اشک مثل آتش بشود.
هوش مصنوعی: روزی با اشک و ناله مانند چرخ آتشین، در آسمان چرخشی به وجود می‌آورم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای رخ نه رخی ، که لالۀ سیرابی
ای لب نه لبی ، بنوش در عنابی
ای غمزه به جادویی مگر قصابی
تو غمزه نه ای که نرگس پر خوابی
در پیش خودم همی کنی آنجابی
پس در عقبم همی زنی پرتابی
جاوید شبی بیاید و مهتابی
تا با تو غم تو گویم از هر بابی
پیری دیدم ز عشق در غرقابی
وز گریه‌ی خود بکرد او گردابی
گفتم که ز بهر کیست این گریه‌ی تو
گفتا که ز بهر دلبر نایابی
تا چند دل آزاری و رخ برتابی
تا چند جفا نمودن و بیتابی
می گویمت این چنین مبارک نبود
وان روز مباد کاین سخن دریابی
هستم ز جفای دوست در هر بابی
آسیمه سری، تر مژه ای بی خوابی
گر نیستمی ز عشق در هر بابی
دریا کنمی ز دیده هر محرابی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.