هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس گم‌گشتگی و عشق شاعر است. شاعر به طرف مقابل خود می‌گوید که تو حال من را نمی‌دانی و نمی‌دانی که عشق چطور مرا دگرگون کرده است. او از طرف مقابل می‌خواهد که رویش را از او نگرداند و بابت این که روزگار به او اجازه داده دوباره به او نگاه کند، شکرگزاری می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس گم‌گشتگی و عشق شاعر است. شاعر به طرف مقابل خود می‌گوید که تو حال من را نمی‌دانی و نمی‌دانی که عشق چطور مرا دگرگون کرده است. او از طرف مقابل می‌خواهد که رویش را از او نگرداند و بابت این که روزگار به او اجازه داده دوباره به او نگاه کند، شکرگزاری می‌کند.
هوش مصنوعی: تو که از حال من باخبری، نمی‌دانی که من از عشق چقدر دگرگون و پریشان شده‌ام.
هوش مصنوعی: چهره‌ات را مانند روز از من دور مکن، چون نور خورشید را سپاس می‌گویم که روز به من بازگشته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.