کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۳ آن غنچۀ گل نگر چه چست افتادست بر داشته آخر و نخست افتادست دی روی چنان فراهم آورده دژم و امروز چنین ز خنده ست افتادست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر به غنچۀ گلی اشاره می‌کند که به صورت چالاک و سریع شکفته شده است. او می‌گوید که در ابتدا وضعیتش ناامیدکننده بود، اما اکنون به خاطر لبخند و شادی تغییر یافته و خوشحال به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: به گل توجه کن که چقدر زیبا و سرزنده است؛ در نهایت، او به زمین افتاده، اما در ابتدا و به مرور زمان به اینجا رسید.
هوش مصنوعی: دیروز چهره‌ای درهم و غمگین داشت، اما امروز به خاطر خنده به این حالت افتاده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر تن گویم عظیم سست افتادست
ور دل گویم نه تن درست افتادست
این چندینی مصیبتم هر روزی
ازواقعهٔ شب نخست افتادست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.