هوش مصنوعی: شاعر با تشبیه خود به شمعی که در اثر غم می‌سوزد، احساسات درونی‌اش را بیان می‌کند. او می‌گوید که درد و سوز دلش از چشمان پرنم او آشکار است. همچنین اشاره می‌کند که در حال حاضر کمبود گریه و خنده را حس می‌کند و این دو حالت از هم تفکیک‌ناپذیر شده‌اند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر با تشبیه خود به شمعی که در اثر غم می‌سوزد، احساسات درونی‌اش را بیان می‌کند. او می‌گوید که درد و سوز دلش از چشمان پرنم او آشکار است. همچنین اشاره می‌کند که در حال حاضر کمبود گریه و خنده را حس می‌کند و این دو حالت از هم تفکیک‌ناپذیر شده‌اند.
هوش مصنوعی: من شمعی هستم که اثر غم بر وجودم آشکار شده و سوز دل من از چشمان پر از اشکم نمایان است.
هوش مصنوعی: چیزی در وجودم باعث درد و رنج من نشده، به همین خاطر نه گریه‌ام به وضوح دیده می‌شود و نه خنده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.