هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حالت انسانی می‌پردازد که در عین حال که در شادی و خنده به سر می‌برد، در درون خود غم و اندوهی پنهان دارد. شاعر با تشبیه خود به گل، به زیبایی و fragility انسان اشاره می‌کند که ممکن است ظاهری شاداب داشته باشد اما در باطن دچار مشکلات و مسائل مختلف است. به‌عبارتی، فرد در میان جمعیت و در زندگی روزمره، به‌ناچار احساسات متناقضی را تجربه می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حالت انسانی می‌پردازد که در عین حال که در شادی و خنده به سر می‌برد، در درون خود غم و اندوهی پنهان دارد. شاعر با تشبیه خود به گل، به زیبایی و fragility انسان اشاره می‌کند که ممکن است ظاهری شاداب داشته باشد اما در باطن دچار مشکلات و مسائل مختلف است. به‌عبارتی، فرد در میان جمعیت و در زندگی روزمره، به‌ناچار احساسات متناقضی را تجربه می‌کند.
هوش مصنوعی: ما در درون خود گریه‌ای پنهان داریم که با خنده‌مان پوشیده شده است، مانند گلی که پژمرده است و با یک نفس تازه زنده می‌شود.
هوش مصنوعی: خود را مانند گل در میان همه منتشر کن و در جمع‌ها همانند گل، پخش و پراکنده باش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.