هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوق خود اشاره می‌کند و تضاد میان احساساتش را بیان می‌کند. او از زلف و چهره خوش‌رنگ معشوق می‌گوید و ابروان او را نیز تزیینی برای زیبایی‌اش می‌داند. شاعر دلش را تنگ حس می‌کند، اما این تنگی در برابر دهان معشوق خوشایند است و نشان‌دهنده‌ی اشتیاق اوست؛ اما در عین حال، تنگی دل خود را ناخوش می‌سازد. این احساسات متناقض، عشق و longing شاعر را به تصویر می‌کشد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوق خود اشاره می‌کند و تضاد میان احساساتش را بیان می‌کند. او از زلف و چهره خوش‌رنگ معشوق می‌گوید و ابروان او را نیز تزیینی برای زیبایی‌اش می‌داند. شاعر دلش را تنگ حس می‌کند، اما این تنگی در برابر دهان معشوق خوشایند است و نشان‌دهنده‌ی اشتیاق اوست؛ اما در عین حال، تنگی دل خود را ناخوش می‌سازد. این احساسات متناقض، عشق و longing شاعر را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: تو با زلف و چهره‌ات زیبایی دلنشینی را به هم زده‌ای و بر روی ابروهایت موسیقی خوشی را به نمایش گذاشته‌ای.
هوش مصنوعی: دل من به اندازه دهان تو تنگ است، اما این تنگی برای من خوشایند نیست، در حالی که تنگی دهان تو برایم خوشایند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.