زهی دلکش بنای چرخ پایه
جهان از آب و رنگت برده مایه
بهار بوستان آفرینش
نظر باز جمالت چشم بینش
فتد عکست چو در آئینه صبح
نگنجد مهر خور در سینه صبح
صفاپور از تو زیبا روزگارست
بهار از پهلوی گل نامدار است
بر بام و درت کائینه زنگست
مجال دم زدن بر صبح تنگست
ورش گاهی مجال دم زدن هست
زخورشید آورد پیش نفس دست
شکوهت طاق کسری را شکسته
بپای کرسیت رفعت نشسته
ترا خورشید انور شد گرفتار
بسان آینه در بند دیوار
نشسته بر درت عیش زمانه
مربع همچو شکل آستانه
بسیرت گر بیابد مهر رخصت
شود خط شعاع انگشت حیرت
صدف تا باشد آب این خاک در را
فشرد از هر دو دست آب گهر را
رود از دیدنت چون هوش از کار
هوایت پاشدش آبی برخسار
نگه در دیده اول پای شوید
پس آنگه سوی گلزار تو بوید
در فیض و درت با هم نظر باز
همیشه چون ره دلها بهم باز
از آن منظور فیض آسمانی
که عشرتخانه شاه جهانی
سپهرت گر شرافت جاودان داد
ز یمن ثانی صاحبقران داد
شه روشندل از انوار تأیید
بفیض عام بخشیدن چو خورشید
از آنروزی که جان مهمان تن شد
دلش فیض الهی را وطن شد
از آن پرتو که او از غیب دیدست
بخورشید آینه داری رسیدست
اگر رایش نگردد پرتوافکن
نباشد خانه آئینه روشن
ز مهرش هر دلی گیرد سراغی
که اندر کعبه هم باید چراغی
حباب از حفظش ار یابد هوادار
جدا از بحر می ماند صدف وار
دویده ذکر خیرش در زمانه
چو اشعار کتابه دور خانه
دلش بیعلم کسبی هست روشن
نخواهد خانه آئینه روزن
جهان دایم از آن شاه زمانه
منور باد همچون چشم خانه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و شکوه طبیعت و جهان هستی اشاره دارد. شاعر به تصویرسازی از چرخ دوران و زیبایی بی‌نظیر آفرینش می‌پردازد و بهار را نمادی از زندگی و تجدید می‌داند. در توصیف آفتاب و خورشید به عنوان نماد روشنایی و زیبایی، شاعر به قدرت و عظمت الهی نیز اشاره می‌کند.
شعر نشان‌دهندهٔ ارتباط عمیق انسان با عالم وجود و عشق به زیبایی‌های طبیعی و الهی است. امید و شعف ناشی از دیدن جمال طبیعت و روحانیت در کلام شاعر موج می‌زند. شاعر همچنین به اهمیت نور و روشنایی در زندگی، و نمادهای جلال و شکوه که از وجود مقدس شاهان و شخصیت‌های بزرگ نشأت می‌گیرد، اشاره دارد. در نهایت، این شعر تجلی عشق و احساس انسانی به عالم هستی و زیبایی آن را بیان می‌کند.
هوش مصنوعی: چقدر زیبا و دلنشین است ساختار آسمان؛ اساس جهان از آب و رنگ تو الهام گرفته است.
هوش مصنوعی: بهار زیبایی و شکوه خلقت، با دیدن زیبایی تو، چشم‌ها را می‌گشاید.
هوش مصنوعی: اگر تصویر تو در آینه صبح جا نگیرد، به‌مانند خورشید که در دل روز جا نمی‌شود.
هوش مصنوعی: زیبایی زندگی از بودن توست و بهار، در کنار گل‌های معروف و زیبا، جلوه‌گری می‌کند.
هوش مصنوعی: دود و زنگار بر بام و در خانه‌ات نشسته است و فرصتی برای صحبت کردن یا تنفس در این صبح زود وجود ندارد.
هوش مصنوعی: گاهی اوقات در زندگی فرصتی برای صحبت کردن و ابراز وجود پیش می‌آید، همچون وقتی که خورشید به ما نور می‌دهد و ما می‌توانیم به نفس و وجود خود پی ببریم.
هوش مصنوعی: شکوه و عظمت تو حتی پایه‌های کاخ کسری را متزلزل کرده و به خاطر بلندی و مقام تو، بر فراز عرش قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: تو مانند آینه‌ای هستی که در دیوار گرفتار شده و با درخشش خورشید نورانی شده‌ای.
هوش مصنوعی: وقت خوشی و لذتی که بر درگاه تو نشسته، به شکل مربعی است که شبیه به آستانه در است.
هوش مصنوعی: اگر انسان بصیرت و درک عمیق پیدا کند، مانند خطی که از انگشت حیرت کشیده می‌شود، می‌تواند به راحتی به شناخت و اجازه رسیدن به حقیقت برسد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که دریا وجود دارد، صدف در دو دست خود گوهر را به فشردن ادامه می‌دهد.
هوش مصنوعی: رود وقتی تو را می‌بیند، به اندازه‌ای تحت تأثیر قرار می‌گیرد که مانند کسی که هوش خود را از دست داده، از سرش خارج می‌شود و فقط اشک‌ها بر صورتش می‌ریزد.
هوش مصنوعی: نگاهت را به چشمان دیگران نکن، ابتدا خودت را بشناس و سپس به زیبایی‌ها و گلزارها روی بیاور.
هوش مصنوعی: در نعمت و زیبایی تو، همواره با یکدیگر نگاهی داریم، چونکه مسیر دلها همیشه به هم وصل است.
هوش مصنوعی: به خاطر هدف الهی و نعمت‌های آسمانی، که مانند یک مهمانی پرخوشی و لذت است، در بارگاه شاه جهانی.
هوش مصنوعی: اگر آسمان شرافت ابدی به کسی دهد، آن را از سرزمین یمن به شخصی با مقام و منزلت می‌بخشد.
هوش مصنوعی: فرمانروای با بصیرت و روشن‌فکر به دلیل رحمت و تأیید الهی مانند خورشید، نور و برکت را به همه ارزانی می‌دارد.
هوش مصنوعی: از زمانی که روح به بدن پیوست، دل او مکانی برای دریافت نعمت‌های الهی شد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شخصی به دلیل روشنایی و آگاهی‌ای که از دنیای غیبی و رازهای نهفته دارد، توانسته است به حالت روشن و واضحی مانند آینه‌ی خورشید دست پیدا کند. به عبارتی، او مشاهده‌ای عمیق و روشن از حقیقت‌های پنهان دارد که به او امکان می‌دهد تا به درک بهتری از واقعیت‌های اطرافش برسد.
هوش مصنوعی: اگر مدار وجود کسی روشن نباشد، دلایل و نشانه‌های روشنی هم در زندگی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: هر دلی که محبت او را بچشد، به دنبال نشانه‌ای از عشق او خواهد بود، زیرا حتی در مقدس‌ترین مکان‌ها نیز باید نشانه‌ای از نور محبت وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: اگر حبابی بتواند به کمک هواداران خود به دور از دریا زندگی کند، مانند یک صدف، از دریا جدا خواهد ماند.
هوش مصنوعی: نام نیک او در دنیا مانند اشعار معروفی است که در اطراف خانه‌ها در ذهن‌ها باقی مانده است.
هوش مصنوعی: دل آدم بدون علم و دانش مانند خانه‌ای است که در آن آیینه‌ای وجود ندارد و هرگز روشن نخواهد شد. در واقع، جهل و نادانی می‌تواند مانع از دانایی و روشنایی در زندگی انسان شود.
هوش مصنوعی: آرزو می‌کنم که دنیا همیشه مانند چشم خانه‌ام، روشن و پرنور باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.