گنجور

 
جامی

دی به کف دیوان خود گفتی که از صاحبدلان

کی بود لایق که از پیش نظر دورش نهند

شد دلت رنجه چو گفتم بر سر گور توباد

کن وصیت تا چو میری با تو در گورش نهند

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode