جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۴۴ آن مه که ز شاه قصه چون بنویسد بر لوح سپهر نیلگون بنویسد بادش چندان بقا که در سیرت او صد دفتر تاریخ فزون بنویسد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی کسی است که داستان شاه را می‌نویسد و آثارش در آسمان جاودان می‌شود. شاعر به بقا و دوام این روایت اشاره می‌کند و می‌گوید سیرت این فرد به حدی ارزشمند است که می‌تواند صدها دفتر تاریخ را پر کند.
هوش مصنوعی: آن دختر زیبایی که در داستان‌ها وصفش می‌شود، نام او را به گونه‌ای بر آسمان آبی می‌نویسند که همیشه در یادها بماند.
هوش مصنوعی: نسل باد، آنقدر ماندگار است که می‌تواند داستان‌ها و تاریخ‌های زیادی را از ویژگی‌های او به تصویر بکشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.