چو از تن تیر تو جان را بدزدد
ز تیرت سینه پیکان را بدزدد
گریزم در خدا چون بینم آن چشم
مباد آن کافر ایمان را بدزدد
خطت بنهفت لب را در شگفتم
که چون خضر آب حیوان را بدزدد
زند شب رخنه دل در باغ وصلت
که تا سیب زنخدان را بدزدد
شب عاشق نگردد بی تو روشن
وگر خود ماه تابان را بدزدد
چه باشد کز عدم دزدی زند نقب
ز عمرم روز هجران را بدزدد
چو لب شد خوان حسنت را نمکدان
دلم خواهد نمکدان را بدزدد
چو خواند شعر جامی را سخندان
نه تنها شعر دیوان را بدزدد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و دلبستگی عمیق شاعر به معشوق است. شاعر احساس می‌کند که معشوق می‌تواند جانش را از او برباید و او این را به پرواز تیرهای عشق تشبیه می‌کند. در ادامه، او به قدرت نگاه معشوق اشاره می‌کند که می‌تواند ایمان او را ناپدید کند. شاعر به زیبایی‌های معشوق اشاره دارد و می‌گوید که هر چیزی که مرتبط با عشق باشد، دزدیده می‌شود. او همچنین از شب و تاریکی عشق می‌گوید که بدون وجود معشوق روشن نمی‌شود. در نهایت، شاعر به این نتیجه می‌رسد که نبود معشوق به معنای سرقت زمان و عمر اوست و این عشق را به یک سفر شاعرانه تبدیل می‌کند که در آن تمام زیبایی‌ها و احساسات را گم می‌کند.
هوش مصنوعی: وقتی تیر تو جان مرا می‌رباید، از تیر تو سینه پیکان را نیز می‌دزدد.
هوش مصنوعی: وقتی که به خدا روی می‌آورم و به او پناه می‌برم، از آن چشمی که ممکن است به کافر بودن تبدیل شود، دوری می‌کنم تا ایمان مرا دزدیده نشود.
هوش مصنوعی: خط تو به معنی زیبای تو همانند خطی است که لب‌های من را در حیرت فرو می‌برد، چون مرا شگفت‌زده می‌کند. گویی همچون خضر که آب حیات را می‌دزدد، خط تو نیز زندگی و شگفتی را در وجود من می‌دزدد.
هوش مصنوعی: در دل شب، زمانی که به باغ عشق تو نزدیک می‌شوم، می‌خواهم سیب زیبای لب‌هایت را به دست آورم.
هوش مصنوعی: شب بدون تو برای عاشق روشن نخواهد شد، حتی اگر خود ماه تابان هم بیاید.
هوش مصنوعی: شاید چیزی باشد که از عدم، به طور نامحسوس، بخواهد روزهای حیات مرا در زمان جدایی بچیند و از من برباید.
هوش مصنوعی: وقتی که لب‌های زیبایت مثل نمکدان شوند، دل من می‌خواهد که آن نمکدان را بدزدد.
هوش مصنوعی: وقتی کسی شعر جامی را با صدای زیبا می‌خواند، تنها کلام دیوان را نمی‌دزدد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زهر تن چشم او جان را بدزدد
زهر دل زلفش ایمان را بدزدد
هزاران عمر باید مزد دزدیدش
چو آن عیار ما جان را بدزدد
بت محمل نشین زان ره که رفته ست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.