جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۳۶ هر صورت دلکش که تو را روی نمود خواهد فلکش زود ز چشم تو ربود رو دل به کسی ده که در اطوار وجود بوده‌ست همیشه با تو و خواهد بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جذابیت کسی است که چشم‌ها و دل‌ها را می‌رباید. شاعر توصیه می‌کند که دل خود را به کسی بدهیم که در تمام مراحل زندگی همیشه در کنار ما بوده و خواهد بود. این بیانگر اهمیت وفاداری و دوستی پایدار است.
هوش مصنوعی: هر تصویری که تو را زیبا و دلربا نشان دهد، به زودی از چشمان تو از دست خواهد رفت و به چرخش سرنوشت سپرده خواهد شد.
هوش مصنوعی: به کسی اعتماد کن که همیشه در تمام جنبه‌های وجودت همراه تو بوده و همیشه خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن روز که بنده آوریدی به وجود
می دانستی که بنده چون خواهد بود
یا رب تو گناه بنده بر بنده مگیر
کین بنده همین کند که تقدیر تو بود
چون فاختگان طوق برآوردی زود
طوقی که هزار بار ز اول بربود
رویت علم حسن بعالم بنمود
خوش بوده ای و خوشی و خوش خواهی بود
چون قبله بجز جمال محبوب نبود
عشق آمد و محو کرد هر قبله که بود
چون در ره این کار مرا دید فزود
آمد غم کار و دیدهٔ دید ربود
چشم دل دوربین درین بحر محیط
چندان که فرو دید، فرا دید نبود
قیصر که زمین به پای حشمت فرسود
قصرش به بلندی زفلک برتر بود
ای کیخسرو که جاش داری بنگر
کو قصر کجا قیصر گویی که نبود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.