لاله بی روی تو داغ دل ماست
داغ تو لاله باغ دل ماست
داغ خون این همه بر دامن ما
رشح خونابه داغ دل ماست
دل ما خاک درت گشته و غم
دربدر کرده سراغ دل ماست
طاق محراب خم ابرویت
سیه از دود چراغ دل ماست
چون بسوزد جگر از شعله شوق
بوی آن عطر دماغ دل ماست
واعظا لاف بلاغت چه زنی
وعظ تو لابه و لاغ دل ماست
طعن مشغول جهان جامی چند
شغل او بهر فراغ دل ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به داغ و غم عمیق شاعر از محبوب و زیبایی او می‌پردازد. لاله‌ای که در دل اوست، نمادی از عشق و آرزوهایش است. گرمای دل و شعله شوق، نشان‌دهنده‌ی احساسات شدید اوست. او از واعظی که به زبان بلاغت سخن می‌گوید، ناامید است و می‌بیند که سخنانش تنها دردی را کمتر نمی‌کند. در نهایت، شاعر بیان می‌کند که آشفته‌گی و نگرانی در زندگی‌اش به خاطر عشق و فقدان آن محبوب است.
هوش مصنوعی: به دلیل نبودن چهره‌ات، عزاداریم و درد دل ما به خاطر غم تو مانند لاله‌ای در باغ دل‌مان است.
هوش مصنوعی: درد و رنجی که بر دل ما نشسته، از ناملایمات و رنج‌هایی است که در زندگی تجربه کرده‌ایم، همچون لکه‌های خونی که بر دامن ما نقش بسته است.
هوش مصنوعی: دل ما به خاطر عشق و محبت به تو، مانند خاکی در پیش روی تو شده و این غم و اندوه در جستجوی دل ماست.
هوش مصنوعی: قوس و ندای زیبای ابروی تو مانند قاب محرابی است که دل ما را با غم و اندوه خود فرا گرفته است.
هوش مصنوعی: زمانی که اشتیاق و عشق درون انسان را بسوزاند، بوی خوش آن عطر می‌تواند موجب آرامش دل ما شود.
هوش مصنوعی: ای واعظ، چگونه می‌توانی ادعای بلاغت کنی وقتی که اندرزهای تو تنها ناله و فریاد دل ماست؟
هوش مصنوعی: دنیا با تمام مشغله‌ها و کارهایش، در واقع به خاطر آسایش و آرامش دل ما وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.