جامی
»
هفت اورنگ
»
خردنامه اسکندری
»
بخش ۳۰ - حکایت آن نوخاسته تن به جامه آراسته که جامه هایش نغز و سخن هایش بی مغز بود
یکی تازه برنای نوخاسته
به شاهانه خلعت تن آراسته
درآمد بر آزادمردی حکیم
به خلوتسرای قناعت مقیم
حکیمش چو دید آنچنان بگذراند
به بالا و بر صدر مجلس نشاند
چو برنا نوای سخن ساز کرد
در گفت و گو پیش او باز کرد
ز هر جا سخن های بسیار گفت
ولی جمله بیرون ز هنجار گفت
نه لفظش فصیح و نه معنی صحیح
به هر لفظ و معنی خطایی صریح
به بیهوده چون شد زبانش روان
بدو گفت پیر کهن کای جوان
به دیگ سخن چون نیی نغز پز
مکن جامه نغز از اکسون و خز
برون می دهی از زبان عیب خویش
ز جامه چه می گیری این پرده پیش
چو جامه سخن بی کم و کاست کن
و یا جامه را با سخن راست کن
بیا ساقیا بین به دلتنگیم
ببخش از می لعل یکرنگیم
چو جام بلور از می لاله گون
برونم برآور به رنگ درون
بیا مطربا برکش آهنگ را
ره صلح کن نوبت جنگ را
ز ترکیب های موافق نغم
شود صد مخالف موافق به هم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، یک جوان تازهوارد با لباس زیبا به محضر یک حکیم میرود. حکیم وقتی جوان را میبیند، او را بر صدر مجلس مینشاند. جوان شروع به سخن گفتن میکند، اما سخنانش بیمعنی و نادرست هستند. حکیم به او میگوید که مانند دیگی که سخن دلنشین میپزد، باید محتوای درونی خود را با ظاهر سخن هماهنگ کند. او تأکید میکند که نباید با کلمات زیبا، عیوب خود را پنهان کند و بهتر است که سخن خود را صادقانه ارائه دهد. در پایان، حکیم به اهمیت هماهنگی بین ظاهر و باطن در کلام اشاره میکند و از جمله "بیا ساقیا" و "بیا مطربا" برای دعوت به ایجاد آشتی و هماهنگی استفاده میکند.
هوش مصنوعی: یک فرد تازه به دنیا آمده که لباس مجلسی و زیبا به تن دارد.
هوش مصنوعی: یکی از مردان آزاد و دانا به مکانی وارد شد که زندگی با قناعت در آن جریان داشت.
هوش مصنوعی: وقتی حکیم آن فرد را دید، او را گرامی داشت و در بالای مجلس نشاند.
هوش مصنوعی: وقتی جوانی شروع به صحبت کردن میکند، در گفتگو با او دروازهای برای ارتباط باز میشود.
هوش مصنوعی: از هر سو حرفهای زیادی زده شد، اما همه آنها خارج از اصول و قاعده بودند.
هوش مصنوعی: نه لفظش زیباست و نه معنیاش درست، به هر صورت و مفهومی، خطاها روشن است.
هوش مصنوعی: پیر مرد به جوان گفت که چرا زبانت بیهوده و بیهدف به صحبت درآمده است.
هوش مصنوعی: با کلام خوب و دلنشین خود، مثل نی که نغمهای زیبا میزند، سخن مگو. از برازندگی و ظرافت در گفتار به اندازهای استفاده کن که چیزی از آن به ذوق و احساس برساند.
هوش مصنوعی: تو از زبان خود عیب و نقصهایت را بیرون میریزی، اما از دیگران چرا این پرده را برمیداری و به عیبهایشان اشاره میکنی؟
هوش مصنوعی: سخن را با دقت و صداقت بیان کن و آن را کامل و بدون نقص ارائه بده.
هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، لطفاً به دلتنگیهایم توجه کن و از شراب خالص و بدون رنگ و لعاب به من بده.
هوش مصنوعی: اگر مثل یک جام شفاف و بلورینی از شراب قرمز رنگ پر شوم، رنگ درونم را به همه نشان میدهم.
هوش مصنوعی: ای مطرب، بیا و ساز را به صدا درآور، راه صلح را پیش بگیر و از جنگ دوری کن.
هوش مصنوعی: از ترکیبهای همساز، نغمهای میآید که صدای مخالفان هم، به یکدیگر نزدیک میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.