شب که از هر کار دل پرداختی
با حریفان نرد عشرت باختی
بزمگاهی چون بهشت آراستی
مطربان حور پیکر خواستی
چون دماغ او شدی از باده گرم
برگرفتی از میان جلباب شرم
گاه با قوال دمساز آمدی
با مغنی نغمه پرداز آمدی
تن تنش را از لب شکر شکن
چون مسیحا جان درآوردی به تن
گه شدی همراه نایی رهسپر
کرد از لبها نیش را نیشکر
بانگ نی را با شکر آمیختی
گوش را شکر به دامن ریختی
گاهی از چنگی گرفتی چنگ را
تیز کردی سوزناک آهنگ را
فندق تر ریختی بر خشک تار
در تر و در خشک افکندی شرار
گاهی از بربط چو طفل خردسال
در کنار خود به زخم گوشمال
ناله های دردناک انگیختی
بالغان را از مژه خون ریختی
گاه می شد بلبل آوا در غزل
گاه می زد دست در قول و عمل
هر شب اینش کار بودی تا سحر
با حریفان اینچنین بردی به سر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به وصف شبهایی میپردازد که در آن، با دوستان خود به شادی و خوشگذرانی میپردازد. بزم و مجالس را بهشتی میداند و برای لذت بیشتر به فراخوری و نوشیدن باده میپردازد. او با نواختن آلات موسیقی و همراهی با خوانندگان، شوری را در مراسم ایجاد میکند و دل را شاد میسازد. از همصحبتی با هنرمندان لذت میبرد و با نواختن سازها و خواندن غزلها، احساسات دردناک و شاد را به تصویر میکشد. شبهایش پر از شور و نشاط است و با دوستانش به گپ و گفت و شادی میگذرانید.
هوش مصنوعی: در شب که دل را از همه کارها رها کردی و به خوشی و بازی با دوستان پرداختی، در واقع، خود را در عشق شکست دادهای.
هوش مصنوعی: جایی را مانند بهشت تزئین کردهای و آرزو داری که نوازندگان زیبا و دلربا در آنجا باشند.
هوش مصنوعی: وقتی که از شراب گرم شاداب شدی، شرم را از خودت دور کردی و به آزادی رسیدی.
هوش مصنوعی: گاهی با خوانندهای که هم صدای توست، وارد محفل میشوی و گاهی با نوازندهای که نغمهای زیبا خلق میکند، همراه میشوی.
هوش مصنوعی: تو با لب شکرین و شیرین خود، جان تازهای به تنم بخشیدی، مثل مسیح که جان تازهای به مردگان میدهد.
هوش مصنوعی: هرگاه با نغمهای همراه شدی، زهر را به شیرینی تبدیل کن.
هوش مصنوعی: صدای نی را با شکر ترکیب کردی و گوشهایت را با شیرینی پر کردی.
هوش مصنوعی: گاهی با انقباض و فشار، چنگ را به حرکت درآوردی و آهنگ را با شدتی دلنواز و غمناک به صدا درآوردی.
هوش مصنوعی: شما فندقهای تازه را بر روی تار خشک ریختید و در طرف دیگر، آتش شعلهای را بر روی قطرههای تر و خشک انداختید.
هوش مصنوعی: گاهی اوقات، مانند یک کودک کوچک که به آرامی در کنار خود جایی نشسته، صدای بربط (instrument) را میشنوم و از این آهنگ احساس لذت میکنم.
هوش مصنوعی: تو با نالههای دردناک خود، در دل بزرگترها احساسات عمیق و غم انگیزی به وجود آوردی و اشکها از چشمشان مانند خون روان شد.
هوش مصنوعی: گاهی میشد که بلبل در شعر نغمهای میخواند و گاهی نیز دست به عمل میزد و وعدههایی را انجام میداد.
هوش مصنوعی: هر شب به همین منوال بودی که تا صبح با دوستان به این شکل سرگرم بودی و گذراندی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.