هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و بلندی سروها اشاره دارد و خطاب به یک معشوق است. شاعر از سرو به عنوان نمادی از زیبایی و قامت بلند یاد می‌کند و از او می‌خواهد که هر لحظه به سوی او نگاهی بیندازد، چرا که در برابر قامت بلند او، حتی بلندترین درختان نیز کوتاه به نظر می‌آیند. در واقع، شاعر به تمایز و زیبایی معشوق خود اشاره می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و بلندی سروها اشاره دارد و خطاب به یک معشوق است. شاعر از سرو به عنوان نمادی از زیبایی و قامت بلند یاد می‌کند و از او می‌خواهد که هر لحظه به سوی او نگاهی بیندازد، چرا که در برابر قامت بلند او، حتی بلندترین درختان نیز کوتاه به نظر می‌آیند. در واقع، شاعر به تمایز و زیبایی معشوق خود اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: هر درخت سروی که در جهان وجود دارد، ممکن است در برابر قامت زیبای تو خم شده باشد.
هوش مصنوعی: ای سرو بلند! هر لحظه که نگاه می‌کنی به بلندی‌های خود، متوجه می‌شوی که در مقایسه با آن، برای رشد و پیشرفت نیاز به تلاش بیشتری داریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با صدق تو زخم همچو مرهم باشد
با صدق مرا انده دل کم باشد
اندر ره حق اگر تو صادق باشی
ملک دو جهان تو را مسلّم باشد
شمعم که غذای چشمم از نم باشد
خنده همه گریه سور ماتم باشد
شادی و طرب بخواب بینم گه گاه
وان نیز چو بیدار شوم غم باشد
گفتی که بگو زبان چه محرم باشد
محرم نبود هرچه به عالم باشد
والله نتوان حدیث آن دم گفتن
با او که سرشت خاک آدم باشد
هر سرو که در بسیط عالم باشد
شاید که به پیش قامتت خم باشد
از سرو بلند هرگز این چشم مدار
بالای دراز را خرد کم باشد
ساقی می اگر ز ساغر جم باشد
ور درد محبت از خم غم باشد
من بنده آنکسم که در دور فلک
بر هر چه نصیب اوست خرم باشد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.