هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به بی‌پایانی جهان اشاره می‌کند و آن را به ماهی‌ای تشبیه می‌کند که در دریا (یم ایام) غرق شده است. او از شنونده می‌خواهد که به دل خود نگاهی بیندازد و ببیند که تمام روزها و زمان‌ها در یک جام (یعنی در یک مجموعه محدود) غرق شده‌اند. به طور کلی، شعر به گریزناپذیری جریان زمان و عمق تفکر درباره آن اشاره دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به بی‌پایانی جهان اشاره می‌کند و آن را به ماهی‌ای تشبیه می‌کند که در دریا (یم ایام) غرق شده است. او از شنونده می‌خواهد که به دل خود نگاهی بیندازد و ببیند که تمام روزها و زمان‌ها در یک جام (یعنی در یک مجموعه محدود) غرق شده‌اند. به طور کلی، شعر به گریزناپذیری جریان زمان و عمق تفکر درباره آن اشاره دارد.
هوش مصنوعی: جهان ما همچون ماهی در دریای زمان، همیشه در حال غرق شدن و پیشرفت است و هرگز پایانی ندارد.
هوش مصنوعی: کسی به دل خود نگاهی بیندازد تا ببیند که همه روزها و تجربیاتش در یک لحظه و یک جا تلنبار شده و غرق شده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.