اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۴۲ - نه پیوستم درین بستان سرا دل نه پیوستم درین بستان سرا دل ز بند این و آن آزاده رفتم چو باد صبح گردیدم دمی چند گلان را آب و رنگی داده رفتم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از آزادی خود صحبت می‌کند و می‌گوید که از بندهای وابستگی به دیگران رهایی پیدا کرده است. او به مانند نسیم صبح، لحظه‌ای در بستانی زیبا گذرانده و از زیبایی‌های آن لذت برده است.
هوش مصنوعی: در این باغ زیبا دل من به هیچ چیز وابسته نیست و از قید و بند دیگران آزاد شده‌ام.
هوش مصنوعی: من مانند نسیم صبحگاهی شدم و دمی چند گلابی را به آنها آب و رنگی بخشیدم و سپس از آن جا رفتم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.