هوش مصنوعی: این شعر از مسعود سعد سلمان به بررسی احساسات و چالش‌های یک پروانه می‌پردازد که به دنبال عشق و زیبایی است. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که پروانه تا چه زمانی می‌تواند به سوز عشق خود ادامه دهد و از سوختن در شعله‌های عشق دیگران بیندیشد. او از پروانه می‌پرسد که تا کی می‌تواند به شیوه‌ای نرم و زنانه زندگی کند و به آتش عشق بیگانه نزدیک شود. در واقع، این شعر به تمایلات عاطفی و تردیدهای درونی اشاره دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از مسعود سعد سلمان به بررسی احساسات و چالش‌های یک پروانه می‌پردازد که به دنبال عشق و زیبایی است. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که پروانه تا چه زمانی می‌تواند به سوز عشق خود ادامه دهد و از سوختن در شعله‌های عشق دیگران بیندیشد. او از پروانه می‌پرسد که تا کی می‌تواند به شیوه‌ای نرم و زنانه زندگی کند و به آتش عشق بیگانه نزدیک شود. در واقع، این شعر به تمایلات عاطفی و تردیدهای درونی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: ای دل! تا کی به شجاعت و د bravery ی مردانگی روی نیاوری و همچنان به زیباپرستی پروانه‌وار زندگی کنی؟
هوش مصنوعی: آیا تا کی می‌خواهی به خاطر آتش بیگانگان خودت را بسوزانی و دچار درد و رنج شوی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.