هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر می‌گوید که از او انتظار کلمات عارفانه نداشته باشید، زیرا او ذاتاً عاشق است. او می‌خواهد احساساتش را مانند سرخی گل لاله در باغ بریزد و چون شبنم، آنها را یک‌به‌یک بپاشد.
رامین در ۱۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۱۸ تیر ۱۳۸۹، ساعت ۱۹:۱۳ نوشته:
مجو از من کلامی عارفانه که من دارم سرشتی عاشقانه سرشک لاله گون را اندرین باغ بیفشانم چو شبنم دانه دانه --- پاسخ: با تشکر فراوان، ابیات جاافتاده اضافه شدند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر می‌گوید که از او انتظار کلمات عارفانه نداشته باشید، زیرا او ذاتاً عاشق است. او می‌خواهد احساساتش را مانند سرخی گل لاله در باغ بریزد و چون شبنم، آنها را یک‌به‌یک بپاشد.
هوش مصنوعی: از من سخن عارفانه نخواه، چرا که من ذاتاً انسانی عاشق هستم.
هوش مصنوعی: می‌خواهم اشک‌های قرمز مانند گل لاله را در این باغ بریزم، همانند شبنم که دانه دانه بر روی گل‌ها نشسته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.