هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دل بستن به ریا و ظاهرسازی سخن میگوید و به این نتیجه میرسد که تا زمانی که به حقیقت وجود خود پی نبرده، در بادهای است که سرش را در آن غوطهور کرده است. او اعلام میکند که وقتی معشوقش از غیبتش رها شود، او نیز دیگر به پنهانکاری و نوشیدن بادههای پنهان ادامه نخواهد داد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دل بستن به ریا و ظاهرسازی سخن میگوید و به این نتیجه میرسد که تا زمانی که به حقیقت وجود خود پی نبرده، در بادهای است که سرش را در آن غوطهور کرده است. او اعلام میکند که وقتی معشوقش از غیبتش رها شود، او نیز دیگر به پنهانکاری و نوشیدن بادههای پنهان ادامه نخواهد داد.
هوش مصنوعی: چند وقت دیگر باید به فریبکاری ادامه دهم؟ الان میخواهم سرم را در میخانه پنهان کنم و دیگر تا گردن در آن فرو بروم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که تو از غیبت من رهایی یابی، من نیز از نوشیدن پنهانی شراب بازخواهم ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آزار ترا گرچه نهادم گردن
غم خورد مرا غمم نخواهی خوردن
از محتشمی نیست مرا آزردن
تو محتشمی مرا چه باید کردن
یارب گل دینم از پژمردن
در عصمت خود دار گه جان بردن
در دل دارم میوه دل پروردن
ایمن کنم از خزان کافر مردن
ای دل چو نمینهد سپهرت گردن
نتوان به خروش و زور بخت آوردن
بر من چه بود جز که به کف خون خوردن
دیگر چه کنم دلا چه دانم کردن
ای دل غم را نهاد باید گردن
خو با غم روزگار باید کردن
شادی چه کنی که آن بعمری باشد
غم خور که همه وقت توانی خوردن
ای خاصیتِ لعل تو جان پروردن
تا کی ز سر زلف تو غارت کردن
چون من دو هزار عاشق بی سر و بن
هر دم سر زلفت فکند در گردن
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.