فرشاد نصیری در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ مهر ۱۴۰۰، ساعت ۱۶:۰۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۸۵:

در تایید و تاکید همین شعر حضرت مولانا کلیم کاشانی غزلی زیبا دارد که میگوید : 

طبعی به هم رسان که بسازی به عالمی

یا همتی که از سر عالم توان گذشت 

بسیار بسیار این شعر مولانا و کلیم کاشانی پر مغز است ، درد بسیاری از ما انسانها را مولانا چشیده و نسخه ای که بیرون داده فقط مدارا کردن با انسانهای بد و دیو صفت است ، اما به نظر من سازش با آدمیان کاملا حرف درستی است ولی میتوان معادله را جور دیگر نیز حل کرد آن هم اینکه‌ اگر توان سازش با آدمیان را نداری و بد خویی و بد سرشتی دیگران تو را رنج میدهد حد اقل کاری که میتوان کرد این است که خود را از آنها بستانی ، چون آدمی بر اساس حاکمیت اراده مخیر است تا خودش را از هر شخصی که وی را رنجانده بگیرد