نیراب دانش
نیراب دانش در ۷ ماه قبل، شنبه ۱ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۱۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۱:
حدود نیم قرن قبل در یک مصاحبه، در ۱۳۴۴، به مناسبتی نقل کردم که روضه‌خوانِ پیرِ ده ما در روز پس از عاشورا، وقتی به توصیف اسارت اهل‌بیت و گرداندنِ سَرِ حضرت امام حسین «ع» در بازارِ شام و نیز گرداندنِ حضرت زینب «س» در کنارِ سر بریده و در میان «پرده عماری» می‌پرداخت این بیت حافظ را با صوت حزین می‌خواند: در کار گُلاب و گُل حکم ازلی این بود
کان شاهد بازاری وین پرده نشین باشد، هیچ کس نمی‌تواند تردید کند که این ابتکارِ او کشف یکی از شبکه‌های غایبِ متنِ شعر حافظ است. اگرچه بیش از آنکه مصداقِ نگاه ساختاری باشد با هرمنوتیک مشابهاتی دارد.
محمدرضا شفیعی کدکنی
رستاخیز کلمات، صص ۱۸۲-۱۸۰
استاد چند روز پیش در ادامهٔ این ماجرا فرمودند:
آن روضه‌خوان قوم و خویشِ ما هم بود و نامش شیخ هدایت الله شریعت بود.»