ش ن
ش ن در ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۴۶ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب اول در عدل و تدبیر و رای » بخش ۱۶ - حکایت برادران ظالم و عادل و عاقبت ایشان:
کافِ کُن اشاره به آیه ی "إنّما أمره اذا أراد شیئاً أن یقول له کُن فیَکون" (سوره یس آیه ٨٢) است. ترجمه ی آیه این است: "همانا چون او [پروردگار] به چیزی اراده فرماید، کارش این بس که می‌گویدش: «باش»؛ پس [بی‌درنگ] موجود میشود."
این مصرع می گوید آن که از ازل برایش حرف کاف در امر کُن (بخوانید اراده ی پروردگار) واژگونه بوده باشد، هرآنچه نیکان در حقش دعا کرده و کُن (بخوانید باش باش) گفته باشند، نیکخواهی و دعای دیگران در حق او بی اثر است.
ش ن در ۳ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۴۹ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸ - در مدح امیر انکیانو:
در پاسخ به جناب موموندی: با سلام، در مصرع "فارس میدان و صید و کارزار" سه ترکیب إضافی پیاپی آمده است. فارس مضاف و سه کلمه میدان، صید و کارزار هر یک مستقل از دیگری مضاف الیه است که در دو مضاف الیه آخر مضاف به قرینه ی لفظی حذف شده است. معنایش میشود: اسب سوار میدان ورزش و فرصت شکار و معرکه جنگ، لذا وجود “و" ضروری ست. در لطف مصراع این که این سه صحنه زندگی امیر را به ترتیب تکرّرشان در زندگی امیر آورده. به این معنا که امیر اغلب ورزش میکند، گاهی شکار میرود و به ندرت درگیر جنگ میشود.