عمار خدابخشی در ‫۴ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۱۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۷۴:

ای کِه هستی ما ره را مبند : ای تویی که راه ما هستی، راه ما را نبد
ما به کوه قاف و عنقا میرویم : ما همونجایی میریم ک نشان از تو هست و اونجا هستی

عمار خدابخشی در ‫۴ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۰۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۷۴:

با سلام. برداشت من از بیت آخر مصرع دوم: ای کِه هستی ما ره، را مبند. در بیان این مصرع بعد از ره باید ی مکس کوچیک کرد و ادامه رو خوند . ینی ای تویی ک رَه(راه) ما هستی، راه را نبد.