قادر نسودی - تبریز 🌐
قادر نسودی - تبریز
قادر نسودی - تبریز در ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۴۳ در پاسخ به مجید هادیان دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » مسمطات » شمارهٔ ۱ - در وصف خزان و مدح سلطان مسعود غزنوی:
این شعر متعلق است به محمد صادق پسر حاجی میرزا حسین فراهانی (زادهٔ ۱۱ مرداد ۱۲۳۹ هجری شمسی در گازران از توابع شهرستان خنداب در استان مرکزی- درگذشتهٔ ۱۲۹۶ هجری شمسی) ملقب به «ادیب الممالک فراهانی» و «امیرالشعرا»، و متخلص به «امیری» شاعر، ادیب و روزنامه‌نگار دوره مشروطه است :
برخیز شتربانا بربند کجاوه
کز چرخ همی گشت عیان رایت کاوه
در شاخ شجر برخاست آوای چکاوه
وز طول سفر حسرت من گشت علاوه
بگذر به شتاب اندر، از رود سماوه
در دیده من بنگر دریاچه ساوه
وز سینه ام آتشکده پارس نمودار
قادر نسودی - تبریز در ۱۱ ماه قبل، شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۲۱ در پاسخ به Javadst دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۲:
"" که درس عشق در دفتر نباشد ""
صحیح تر به نظر می رسد
و با کلمه هم درس بار موسیقایی و جناس و گوشنوازی ایجاد می کند ؛
ولی کلمهء علم در اینجا کمی ایجاد غریبی و نامانوسی می نماید ..
بشوی اوراق اگر هم درسِ مایی
که درس عشق در دفتر نباشد
قادر نسودی - تبریز در ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۰۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۰۶ - تزییف سخن هامان علیه اللعنة:
با سلام خدمت ادب دوستان ارجمند ؛
در نسخه مثنوی تصحیح نیکلسون - انتشارات ققنوس 1376 - عین همین دو بیت آمده است :
نردبان خلق این ما و منی است
عاقبت زین نردبان افتادنی است
هر که بالاتر رود ابله‌تر است
کاستخوان او بتر خواهد شکست
ولی به نظر می رسد بار موسیقیایی این دو بیت زیر بیشتر باشد :
نردبان این جهان ما و منی است
عاقبت این نردبان افتادنی است
لاجرم آن کس که بالاتر نشستاستخوانش سخت تر خواهد شکست
البته بین مردم هم این دو بیت رواج دارد .
و فکر کنم این دوبیت را از مرحوم علامه محمد تقی جعفری شنیده باشم .