محمدعلی پدرام mohamadalipedram@yahoo.com در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۳۰ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۲:۱۶ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۲۲۵:

اگر می بینیم بابا طاهر دل خود را به مرغ پا شکسته ونه بال یا پر شکسته همانند کرده است خود دلیل عرفانی دارد یکی اینکه پا کنایه است ابزار پیمایش را ه وطی طریق ورسیدن به پایان وسر مقصد در این جهان به آن جهان است ولی بال درجات بالا را نشان می دهد -مرغ باغ ملکوت - اگر بال بشکند پرنده پارا دارد ومی توانند در زمین گردش کند تا بالش خوب شود ولی اگر دوپای او بشکند یا باید پیوسته در آسمان بماند وبرای آب ودانه نمی تواند فرود آید وبر خا ک نشسته وحست وجو کند وزجر وشکنجه ی پرنده افزون می شود وحتی بدون پا به آسانی نمی تواند با بال از زمین بلند شود وسینه ی او به زمین کشیده می شود تا شاید پرواز کند مانند هواپیمایی است که باند پرواز ندارد یا چرخ زیر را ندارد وپر واز او ممکن نیست .
سینه ی پرنده ی پاشکسته که به خاک مالیده می شود مانند کشتی است که کف او به خشکی لب دریا رسیده است؛ آن کشتی شاید با موجی وارد دریا شود یا اینکه نه همان جا بماند وپرواز پرنده ی بی پا هم همین داستان را دارد .
بابا طاهر خود بهتر پارا برای این شعر گزیده است .

محمدعلی پدرام mohamadalipedram@yahoo.com در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۳۰ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۵۹ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۲۹۸:

ای دل ؛ای انسان؛ جهان مانند راهی بیابانی دراز وطولانی وبزرگ است .در این را ه برای پیدا کردن سوی حرکت نور وتابش بسیار کم است و مردمان به آسانی نمی توانند با بار سنگین -وآرزوهای دراز - آز آن بگذرند. پس اگر می توانی هرچه دلبستگی وداشتنی های دنیا چشم پوشی کن و آن ها را بگذار وحتی اگر توانستی پوست را از تن خود بیرون کن تابا بار کم وسبک بار بتوانی به اسانی راه رابپیمایی وبه جهان جاوید وآشکار (آخرت)برسی . کنایه از دل کندن از آنچه در این دنیا است .