فرزاد
فرزاد در ۱ سال و ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۳ خرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۲۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸:
با سلام و تشکر از عزیزان
در معنی و تحلیل این بیت : به صدق کوش که خورشید زاید از نفست ...که از دروغ سیه روی گشت صبح نخست
فیلسوف بزرگ و فقید ایران زمین جناب منوچهر جمالی می فرماید:
(بسیاری میانگارند که منظور از صبح نخست صبح کاذب هست ، در صورتیکه این اندیشه حافظ ردپایی جهان بینی زرتشتی است که در روز نخست آفرینش ، اهریمن که سنبل تاریکی و دروغ است پدیدار میشود و با جهان میامیزد و با ورودش جهان چون گوسفندی از یک گرگ وحشی میهراسد .
از نظر جهان بینی زرتشتی صبح نخست آفرینش (نوروز) ، از اهریمن که نماد سیاهی و ترس و دروغ هست آمیخته شده و سیاه میشود و جنگ همیشگی اهور مزدا و اهریمن آغاز میگردد .)