حاشیه‌گذاری‌های مسعود حسینی

---

مسعود حسینی در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۴۱ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۷۵:

میش گوسفند ماده بالغ است و نماد مظلومیت و بی آزاری که گرگها شبا هنگام از آن رو که گوسفندان در تاریکی دید خوبی ندارند به آنها حمله ور میشوند. باباطاهر معشوق خود را به میشی تشبیه کرده که دشمنان زیادی دارد که در کمین هستند تا او را آزار دهند. لذا از وی میخواهد دو زلف سیاهش را که اشاره به دو گیسوی بلند در هر طرف صورت تا زیر گوش دارد را حمایل کرده و به هم برساند تا صورت سفیدش در شب مخفی شود و کسی او را نبیند؛ سپس پیش وی برود. بوره به معنای بیا. از کنج لبش که اشاره به قسمتی و نه همه لب دارد و از سر باباطاهر عاشق هم زیاد است به نیت کمک به درویش و نیازمند در راه خدا بوسی به وی بدهد. البته فکر میکنم شب چله است و گرگون می‌درند میش درست تر باشد چرا که طبق فرهنگ ایران باستان کمک به نیازمند در شب چله یا یلدا جزوی از آداب و رسوم این شب محسوب می‌شده و با محتوای شعر نزدیکتر است.

---

مسعود حسینی در ‫۹ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۳۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۱:

کاین شاهد بازاری وان پرده نشین (پرده ی قبله گاه مسلمانان) باشد.
هر ساله پرده ی کعبه را با گلاب آن هم گلاب قمصر شستشو میدهند.
و اینگونه تفاوت مقام گل و گلاب مشخص میشود.

---