محمدر رضا نامنی در ‫۳ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۴۷:

با سلام خدمت دوستداران شعر و ادب فارسی بویژه مولانای جان  بنظر حقیر منظور نظر مولوی از این غزل در اصل اهمیت گوهر وجودی انسان است که با نظر و توجه به خویش و درون خود فارغ از زرق و برق بیرونی که گاها لحطه و انی  انسان را غافل میکند به اهمیت ان گوشزد میکند و دریافتن  اکسیر حیات در وجود انسان که همانا باریکه‌ای نور از ذات اقدس خداوند است باعث شادی و ارامش ادمی گردد و اتصالی به منشا و سرچمشمه ازلی و ابدی پیدا میکند و سرخوش از این یافته میشود