هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به صبح امید و آفتاب اشاره می‌کند و از ساقی انصاف که نماد بخشندگی و سروش زندگی است، می‌پرسد که کجاست. او از وضعیت خود ابراز ناامیدی می‌کند و از درد و حسرتی که در چشمانش باقی مانده، سخن می‌گوید و امیدوار است که خواب و آرامش را دوباره پیدا کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به صبح امید و آفتاب اشاره می‌کند و از ساقی انصاف که نماد بخشندگی و سروش زندگی است، می‌پرسد که کجاست. او از وضعیت خود ابراز ناامیدی می‌کند و از درد و حسرتی که در چشمانش باقی مانده، سخن می‌گوید و امیدوار است که خواب و آرامش را دوباره پیدا کند.
هوش مصنوعی: ای صبح امید، منتظر نور و روشنی تو هستم، اما کجایی؟ ای ساقی عدالت، من در جستجوی شراب جان‌بخش تو هستم، اما آن را هم نمی‌بینم.
هوش مصنوعی: ما مرده‌ایم و هنوز چشم‌مان به راه حسرت دوخته شده است. ای چشم ناآرام، خواب تو کجا رفته است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.