قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۹۹ خواهم که به دل، چو عشق، مسکن گیری چون روح، مرا قرار در تن گیری در قید افتم، گرم به خود بگذاری آزاد شوم، مرا گر از من گیری
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عشق سخن می‌گوید و درخواست می‌کند که محبوبش قلبش را به عشق بسپارد. او از محبوب می‌خواهد که روحش را در بدنش آرامش دهد و در عین حال، اگر او را به قید عشق بیفکند، به واسطه‌ی جدایی از خود، احساس آزادی کند.
هوش مصنوعی: می‌خواهم که تو به دل من جا بگیری، مثل عشق که در دل جای دارد. همچون روحی که در بدن آرام می‌گیرد، تو نیز آرامش من باشی.
هوش مصنوعی: اگر در بند و زنجیر باشم و تو از من دور شوی، نمی‌توانم آزاد شوم. اگر تو مرا از خودت جدا کنی، همچنان در قید تو هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.