قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۹۹

خواهم که به دل، چو عشق، مسکن گیری

چون روح، مرا قرار در تن گیری

در قید افتم، گرم به خود بگذاری

آزاد شوم، مرا گر از من گیری