هوش مصنوعی: در این شعر بیان می‌شود که عشق بر عقل افزوده می‌شود و در مسیر جستجوی عشق، تلاش فرد نابود نمی‌شود. همچنین اشاره می‌شود که اگر عقل بدون عمق و فهم باشد، رشد و ترقی نخواهد داشت و در واقع، کاشتن دانه‌ای که بی‌مغز است، سودی ندارد. به عبارتی، عشق و عقل باید به هم پیوسته باشند تا فرد به کمال برسد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر بیان می‌شود که عشق بر عقل افزوده می‌شود و در مسیر جستجوی عشق، تلاش فرد نابود نمی‌شود. همچنین اشاره می‌شود که اگر عقل بدون عمق و فهم باشد، رشد و ترقی نخواهد داشت و در واقع، کاشتن دانه‌ای که بی‌مغز است، سودی ندارد. به عبارتی، عشق و عقل باید به هم پیوسته باشند تا فرد به کمال برسد.
هوش مصنوعی: در فهمیدن این که عشق بر عقل می‌افزاید، تلاش او در مسیر جست‌وجو از بین نمی‌رود.
هوش مصنوعی: بدون داشتن دانش و فهم، رشد و پیشرفت ممکن نیست. از کاشت دانه‌ای که بدون مغز است، فایده‌ای نخواهی داشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
...
...
بفنود تنم بر درم و آب و زمین
دل بر خرد و علم به دانش بفنود
اول رخ خود به ما نبایست نمود
تا آتش ما جای دگر گردد دود
اکنون که نمودی و ربودی دل ما
ناچار ترا دلبر ما باید بود
ز اول که مرا عشق نگارم بر بود
همسایه به شب زناله من نغنود
کم گشت کنون ناله که عشقم بفزود
آتش چو همه گرفت کم گردد دود
آن دل ، که ببند عشق کس بسته نبود
عشق تو بیامد و ببست و بربود
ای ماه ز رشک روی تو ناخشنود
در حال دل بنده چه خواهی فرمود ؟
گر مرگ برآورد ز بدخواه تو دود
زآن دود چنین شاد چرا گشتی زود
چون مرگ ترا نیز بخواهد فرسود
از مرگ کسی چه شادمان باید بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.